Ας γελάσουμε λιγάκι...

Η παράξενη κηδεία    
 

Μια παράξενη κηδεία μπαίνει στο νεκροταφείο. Μια μεγάλη, μαύρη νεκροφόρα πάει μπροστά και ακολουθεί μια άλλη μεγάλη, μαύρη νεκροφόρα, καμιά δεκαριά μέτρα πιο πίσω. Λίγο παραπίσω απ' τη δεύτερη νεκροφόρα, βαδίζει μια γυναίκα, στα μαύρα, που κρατάει ένα τεράστιο σκυλί, σωστό θηρίο. Πίσω απ' τη γυναίκα με το σκυλί, ακολουθεί ένα πλήθος από
γυναίκες, όλες στα μαύρα, η μια πίσω απ' την άλλη. Μια γυναίκα που βλέπει αυτή την ασυνήθιστη πομπή, δεν μπορεί ν' αντισταθεί στον πειρασμό της περιέργειας και πάει στη γυναίκα με το σκυλί και της λέει:
- "Σας συλλυπούμαι για την απώλειά σας, αλλά δεν έχω ξαναδεί κηδεία σαν κι αυτή. Ποιος πέθανε;"
- "Στην πρώτη νεκροφόρα είναι ο άντρας μου", απαντάει η γυναίκα με το
σκυλί.
- "Τι του συνέβη;", ρωτάει η περίεργη.
- "Το σκυλί μου του επιτέθηκε και τον σκότωσε", λέει η γυναίκα με το σκυλί.
- "Και ποιος είναι στη δεύτερη νεκροφόρα;", ξαναρωτάει η περίεργη.
- "Η πεθερά μου, που προσπάθησε να βοηθήσει το γιο της κι ο σκύλος της σκότωσε κι αυτή, λέει η γυναίκα με το σκυλί."
Βαριά σιωπή έπεσε ανάμεσά τους. Σιωπή, να κόβεται με το μαχαίρι!
- "Μήπως θα μπορούσα να δανειστώ το σκυλί;", ρωτάει στο τέλος η περίεργη.
- "Μπες στη γραμμή," της λέει η γυναίκα με το σκυλί.